We vervolgen onze reis naar de kloof Gorges du Verdon. We maken voor de lunch nog een stop in het dorpje waar Vaisha vroeger met zijn ouders kwam. Het dorp Goudargues blijkt in al die jaren niets veranderd te zijn. We strijken neer bij een eettentje langs het water voor de lokale Franse cuisine.

De route naar Gorges du Verdon is prachtig. Langs de wegen ruikt het lekker door de talloze lavendel velden. Je kunt dan ook overal lavendelproducten kopen. Mocht je een liefhebber zijn, dan kun je in deze streek je hart ophalen. We besluiten om in de buurt van het natuurgebied te wildkamperen. Er staat duidelijk aangegeven vanaf welk punt dit verboden is. We rijden een stukje terug en vinden een mooie plek om te overnachten.

Het belooft een heldere nacht te worden. Omdat we aan de rand van het natuurgebied staan is er weinig lichtvervuiling en krijgen we een prachtige sterrenhemel te zien.

De volgende ochtend staan we vroeg op om te gaan hiken in de kloof. Er wordt code geel met onweer voorspeld… We twijfelen even, want in de bergen kan het goed spoken met onweer. Tijdens het rijden knapt het weer echter op en besluiten we om toch te gaan hiken. Een goede keuze!

Als je door de kloof rijdt zie je heel diep beneden je een onmogelijk blauwe Verdon kronkelen. Je moet zeker geen hoogtevrees hebben als je over deze weg rijdt. We rijden naar een betaalde parking en lopen eerst naar dit uitzichtpunt.

De hike leidt ons langs de Verdon, door de kloof en lange tunnels! Trek goede wandelschoenen aan als je droge voeten wilt houden en neem een zaklamp voor in de tunnels mee. Je ziet anders geen hand voor ogen. Tot slot: kijk af en toe eens naar boven. Roofvogels bouwen hun nesten op een strategische plek langs de steile wand van de kloof en cirkelen hier rond.

Na de hike drinken we een kop koffie en zien we dat de weersverwachting voor onze volgende bestemming in de Dolomieten bijzonder slecht is. We besluiten de plannen om te gooien en naar Verona te gaan. We bellen met camping Branchetto en vragen of we er ook kunnen wassen. De eigenaresse is zeer vriendelijk en zegt dat we haar eigen wasmachine mogen gebruiken. Ook vraagt ze of we ons ervan bewust zijn dat de camping op 1500 meter hoogte in de bergen zit. Jazeker!

We stappen in de bus en gaan weer op pad. Op naar Italië!